Wy-Rasta-My

Mam 20 lat, mam 18 lat, mam 24 lata, nie jestem dzieckiem, dziecinne zabawki zamieniam na te dorosłe – kosmetyczkę, fryzjera, siłownię. Chcę sam decydować jak spędzam czas, co robię, z kim się spotykam, jak się ubieram i z kim jadę na wakacje. Ten spektakl to manifest.

Dekalog czterech kółek

Co zwykle robimy, kiedy widzimy Osobę na wózku? Na przykład spinamy się w sobie i patrzymy wszędzie tylko nie na wózek – bo od małego powtarzają: „Nie gap się, bo komuś może być przykro, zachowuj się naturalnie” – no i patrzymy w księżyc, słońce, uporczywie szukamy czegoś w torebce i nawet gdybyśmy byli potrzebni, to najzwyczajniej nie zauważymy. Może być też tak, że bardzo, bardzo chcemy się przydać ale… brakuje nam doświadczenia no i ten strach – a jak coś popsuję… 

Piotrek Poznański, który wymyślił temat naszego spektaklu na pulpicie ma napisane: „Nie gap się, pogadaj”. Zapraszamy, pogadajcie z nami – tzn. przyjdźcie, zobaczcie, usłyszcie, spotkajmy się i porozmawiajmy. Jak to z tym wózkiem jest, co robić, żeby się przydać, żeby pomóc, żeby ze sobą choć przez chwilę naprawdę się spotkać.